Dierlijk

Wij zien onszelf graag als intelligente, rationele wezens. Van geboorte tot sterven worden we getraind op rationeel denken & handelen. Alles om ons heen willen we kunnen meten. Dat wat we niet kunnen meten of verklaren bestaat niet of vinden we eng. Rationeel denken en redeneren onderscheidt ons van de dieren.

Maar zijn we nou wel zo superieur in ons rationeel kunnen denken?  Of klopt de oeroude uitspraak: “hoe meer je weet des te meer kom je er achter dat je eigenlijk helemaal niets weet”.

In mijn optiek zijn mensen “arme stumpers die angstig rondtasten in het duister”.  En die vanuit angst dingen proberen te verklaren in een wanhopige poging om enige orde te creëren in een omgeving die ons denken ver te boven gaat. Onze ratio is een dun laagje vernis. Haal ons uit onze dagelijkse routine. Neem ons het kleine beetje controle af en het is gedaan met onze verstandelijke aanpak.

Kortom, ons handelen wordt niet of nauwelijks gestuurd door ons denken.  Maar het zijn onze emoties die ons gedrag dicteren. Onder druk van de gebeurtenissen die we meemaken reageren we primair vanuit angst, boosheid, blijdschap, walging of verdriet.
Het emotionele dier in ons is de sterkere kant van onze natuur. Het grootse deel van uw team is dan ook dierlijk en wordt gestuurd door emotie. Met een prachtig plan, een balanced scorecard en uw “hoge IQ strategieconsultant” alleen komt u er dus niet. Uw team is niet meetbaar. Hun gedrag is niet wiskundig verklaarbaar. De toekomst van uw team is niet maakbaar.

Goede leiders gebruiken nuttige management principes, maar respecteren het dierlijke in zichzelf en in hun teamleden. Ze maken plannen, maar weten dat in het heetst van de strijd hun emoties de overhand krijgen. Dat rationele doelen dan niet voldoende richting bieden en ze hun intuïtie (instinct) moeten volgen om de juiste koers te kunnen bepalen.
Eigenlijk is het vreemd dat er geen universiteiten en hoge scholen zijn waar gewerkt wordt aan “management by intuition”.  Dat er binnen bedrijven geen afdelingen zijn waar op basis van intuïtie beleid wordt gemaakt en beslissingen worden genomen.

Binnen een oeroude indianenstam zeiden de ouden “dat je beslissingen moet nemen binnen zeven ademteugen. Als een overweging langer duurt dan bederft ze. Als je geest van hier naar daar zweeft dan komt er aan de overweging nooit een einde”.

Het doet mij denken aan een directeur waarvoor ik heb gewerkt. Hij had een oude en bijzonder gemene hond die hij overdag meenam naar zijn werk en die in zijn werkkamer  mocht vertoeven. Deze hond was goud waard want hij deed de sollicitatiegesprekken. De bovenlip omhoog en de betreffende sollicitant stond binnen vijftien minuten weer buiten. En – eerlijk is eerlijk – het instroomniveau en doorstroomniveau van professionals was prima voor elkaar binnen deze organisatie.

“Stop met denken dat je voelt”

Marco Scheele
RedFoxBlue – Leiderschap Coach