Conflictmijdend gedrag

Heel vroeger konden we er van uit gaan dat de groep (familie, stam) voor ons zou zorgen. Nog niet zo lang geleden boden ook de meeste werkgevers groepsveiligheid middels een vorm van “life time employment”.  Deze veilige groepsomgeving is zo goed als verleden tijd.  Organisaties willen en kunnen geen garanties meer geven.  Wat er toe leidt dat werknemers boven alles hun eigenbelang centraal stellen.

Het individueel handelen in eigen belang maakt dat we dagelijks vele conflicten hebben doordat we onze eigen belangen moeten verdedigen tegen collega’s, klanten, leveranciers, bazen en noem maar op.  Het continu op je hoede moeten zijn en strijd moeten leveren tegen alles en iedereen is uitputtend en destructief.  Dat heeft er toe geleid dat de hedendaagse werknemer een overlevingsstrategie is gaan hanteren die is gestoeld op “conflict mijdend gedrag”. 

Het vermijden van conflicten is niet net zo positief als het streven naar harmonie. Conflicten uit de weg gaan zonder ze op te lossen bouwt negatieve energie op van binnen. En zo gaan we als brave loonslaafjes veilig, maar gefrustreerd door het werkend leven. En lozen we af en toe wat negatieve energie in het verkeer, thuis, op het voetbalveld of tegen een weerloze ondergeschikte.
Maar het ergste komt nog. De dagelijkse stress die voortkomt uit het verdedigen van het eigenbelang vinden we inmiddels heel normaal. We zijn werk gaan associeren met “strijd”.  We “likken naar boven en trappen naar beneden”.  We roddelen, sluiten sluwe coalities en troeven elkaar waar mogelijk af.  We geloven en accepteren dat we leven in een wereld vol “schaarste”. Een zakelijke context waar te weinig is voor iedereen en je dus moet graaien zoveel je kunt.    

Zet een paar apen in een kooi en er gebeurt ongeveer het zelfde.

Marco Scheele
RedFoxBlue – Leiderschap Aap